آبلهمیمون ( Monkeypox)
آبلهمیمون (انگلیسی: Monkeypox) یک بیماری عفونی واگیرا ناشی از ویروس آبلهمیمون است که میتواند در برخی از جانوران و نیز انسان ایجاد شود.
نشانههای آن با تب، سردرد، دردهای ماهیچهای، لنفادنوپاتی و احساس خستگی آغاز میشود. به دنبال آن دانههایی ایجاد میشوند که تاولها و پوستهها را روی آن ایجاد میکند.
زمان قرار گرفتن در معرض تا شروع نشانهها حدود ۱۰ روز است.
مدت زمان نشانههای بیماری معمولاً دو تا چهار هفته است.
آبلهمیمون ممکن است از دست زدن به گوشت شکار، نیش یا خراش جانوران، مایعات بدن، اشیاء آلوده یا تماس نزدیک با فرد آلوده منتقل شود.
این ویروس بهطور معمول در بین جوندگان خاص در آفریقا گردش میکند.
تشخیص ضایعه را میتوان با آزمایش دیانای ویروس تأیید کرد. این بیماری میتواند شبیه آبلهمرغان باشد.
واکسن آبله میتواند با ۸۵ درصد اثربخشی از عفونت جلوگیری کند.
در سال ۲۰۱۹، واکسن Jynneos برای مقابله با آبلهمیمون برای بزرگسالان در ایالات متحده تأیید شد. استاندارد کنونی برای درمان، تکوویریمات است، یک آنتیویروس که بهطور خاص برای درمان عفونتهای ارتوپوکسویروس، ویروسهایی مانند آبله و آبلهمیمون در نظر گرفته شدهاست. این دارو برای درمان آبلهمیمون در اتحادیه اروپا و ایالات متحده تأیید شدهاست. سیدوفوویر یا برینسیدوفوویر نیز ممکن است مفید باشد.
در آفریقا، گزارشهای مربوط به خطر مرگ، در صورت عدم درمان، به ۱۰ تا ۱۱ درصد در دسته آبلهمیمونهای آفریقای مرکزی میرسد.
آبله میمون نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در بین میمونهای آزمایشگاهی در کپنهاگ دانمارک شناسایی شد. نخستین مورد در انسان در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت شد. شیوع بیماری در ایالات متحده در سال ۲۰۰۳ در فروشگاه حیوانات خانگی که در آن جوندگان وارداتی از غنا فروخته میشد، ردیابی شد. شیوع آبلهمیمون در ۲۰۲۲ نشاندهندهٔ اولین شیوع انتقال گستردهٔ جامعه در خارج از آفریقا است که در مه ۲۰۲۲ در بریتانیا آغاز شد و موارد بعدی در اروپا، آمریکای شمالی و استرالیا تأیید شد.
- ۰ نظر
- ۰۱ خرداد ۰۱ ، ۰۰:۱۹