تشنج و صرع (بخش اول) ، دکتر رضا مقدسی

 

 تشنج و صرع (بخش اول)

مترجم: دکتر رضا مقدسی

روزنامه اترک، 24 خرداد 1401

چکیده

بیماری صرع، مجموعه ای از اختلالات عصبی است که حدود 1 تا 2 درصد از افراد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. طبق نظر سازمان بهداشت جهانی (WHO)، صرع با تشنج های خود به خودی مکرر مشخص می شود که معمولاً به دلیل تخلیه الکتریکی بیش از حد در گروهی از سلول های عصبی است. سیگنال‌های الکتروانسفالوگرام ابتدائی (EEG) ابزار مفیدی برای تشخیص تشنج‌های صرع هستند. صرع فرآیندی کند است و معمولا، پس از چندین ماه از شروع بحران اولیه، تشنج های عود کننده ی خود به خودی، شروع به ظاهر شدن می کنند. به نظر می رسد، افرادی که در 10 سال گذشته بدون تشنج بوده اند و در 5 سال گذشته هیچ داروی ضدتشنجی مصرف نکرده اند، بیماری صرع آنها به طور کامل درمان شده است. در حال حاضر، داروهای مورد استفاده برای درمان صرع دارای عوارض جانبی از قبیل صرع زائی و یا سایر عوارض جانبی مرتبط با دوز هستند. علیرغم درمان اکثر بیماران، نزدیک به 30 درصد از بیماران مصروع همچنان تشنج دارند و از درمان کامل محروم هستند. از این رو، نیاز به گزینه های جایگزین دیگری برای کنترل تشنج صرعی و به حداقل رساندن مدت تشنج بدون مصرف دارو و بهبود وضع زندگی بیماران وجود دارد. در رویکردهای جدید درمانی، دستگاه های تحریک عصب واگ (VNS) به عنوان ابزاری مهم برای کنترل اختلال عصبی مانند تشنج و صرع می باشند. دستگاه های تحریک عصب واگ برای بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان و مقاوم به دارو استفاده می شوند.

. Niyaz A, Jainendra J, et al., Devices used for Treatment of Epilepsy Int J Pharm Education & Res, 2020, 2(2)