به یاد استاد عزیزم، دکتر احمدعلی معاضدی

به نام خداوند بخشاینده مهربان

 

 اکنون که با یاری پروردگار یگانه و خردمند گیتی، دورة دکتری تخصصی خود را در دانشگاه شهید چمران اهواز به پایان رسانیده‌ام، در پیشگاه خداوند بزرگ سوگند یاد می‌کنم که همواره راه راستی و درستی را در پیش گیرم و همة دانش و توانایی خود را برای آبادانی و آسایش ایران بزرگ اسلامی و خدمتگزاری به مردم خردمند و فرهیختة ایران به کار گیرم.

همواره سپاسگزار و دوستدار پدر و مادر و همة آموزگارانم خواهم بود و با قلبی آکنده از امید به آینده­ای روشن، پیمان می‌بندم که در سایة الطاف الهی، همة آنچه را که آموخته‌ام به کار بندم تا آیندة میهن مقدّس و گرامی­مان، ایران، همچون همیشة تاریخ، آباد و درخشان باشد.

در عصر حاضر، علم و فناوری قدرتی بی نظیر برای انسان­ها به ارمغان آورده است و به مهم­ترین منبع تولید ثروت و قدرت بدل شده است. با وجود جایگاه رفیع دانش و دانشمندان در فرهنگ ایرانی-اسلامی ما، تاکنون نتوانسته­ایم به صورت شایسته از این نیروی بالقوه در جهت ارتقای سطح رفاه و آسایش مردم استفاده کنیم. غفلت از ارزش والای علم و جایگاه رفیع دانشمندان بعد از دوران طلایی گذشته، ما را از شکوه و عظمت خود دور کرده است. امید می­رود در دهه پنجم انقلاب اسلامی، ایرانیان با همت و تلاش مضاعف و ایثار و فداکاری به توسعه­ای همه جانبه در علم و فرهنگ دست یابند. باید نقش خود را در این برهه تاریخی به درستی ایفا کنیم تا شرمنده آیندگان نباشیم.

در اهمیت علم و دانش امام علی(ع) فرموده است: هر کس به من کلمه ای بیاموزد مرا بنده خود ساخته است. پروفسور احمدعلی معاضدی در پنج سال گذشته مدام ما را از چشمه جوشان علم و معرفت سیراب نموده است. اخلاق نیکو و تسلط علمی بر مفاهیم علمی، همراه با جدیت و سخت کوشی ایشان را به استادی وارسته و بی نظیر تبدیل نموده است. از صمیم قلب برای ایشان آرزوی طول عمر باعزت می­نمایم و همواره خود را مدیون ایشان می­دانم. خانم دکتر زهره قطب الدین نیز در سه سال اخیر همواره با اخلاق نیکو و راهنمایی­های ارزنده علمی به من روح امید و تلاش بیشتر اعطا می­کرد. ایشان با وجود حجم فعالیت­های علمی همواره با روی گشاده پذیرا بودند و کمک شایان و فراتر از انتظار در آموزش فنون و تدوین مقالات داشته­اند. لذا بخش مهمی از دانش و موفقیت خود را در این مقطع تحصیلی مدیون ایشان می­باشم. علم آمار، علم سنجش علوم دیگر است. آقای دکتر محمدرضا آخوند با تسلط علمی خویش داده­های خام را به مفاهیم قابل فهم زیستی تبدیل نمودند. اخلاق نیکوی ایشان و وارستگی و متانت در برخورد، ایشان را به استادی نمونه برای دانشجویان بدل نموده است.

بدون شک بعد از اساتید بزرگوار و امکانات علمی و آموزشی دانشگاه، خانواده و اطرافیان نقش مهمی در پیشرفت علمی افراد دارند. همسر اینجانب در کنار مشغله آموزشی،  اهتمام در امور منزل و تربیت فرزندان، نقش مهمی در ایجاد محیطی آرام و بانشاط در خانواده داشته­اند. تشویق­های دایمی ایشان باعث شد در این مسیر گام بنهم و این پروژه سنگین علمی را با کیفیت و به موقع به پایان برسانم. همچینین، حمایت­های معنوی آقای دکتر مسعودی نقش ارزنده­ای در پیشرفت فعالیت­های علمی اینجانب داشته است که واقعا قابل تقدیر است.

یکی از وظایف دانشمندان نشر علم و دانش است، که در آیین ما زکات علم می­باشد. آقای دکتر Zuner Bortolotto از دانشگاه بریستول و دکتر محمدزاده از دانشگاه فردوسی مشهد بدون هیچ­گونه چشم­داشتی در مواقع لزوم منابع علمی مورد نیاز را در اختیارم می گذاشتند، که قابل تقدیر است.

اینجانب، از صمیم قلب از کلیه اساتید و عوامل اجرایی گروه زیست شناسی و مدیریت و کارکنان دانشکده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز که امکان تحقیق و پژوهش را برای اینجانب فراهم کردند تشکر و قدردانی می نمایم.

 

قطره دانش تو بخشیدی ز پیش     متصل گردان به دریاهای خویش

رضا مقدسی

تیرماه 1398 - اهواز