مطالعه اثرات ضد تشنجی کاربامازپین در طی فرایند صرعزائی با روش کیندلینگ یکطرفهی ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی در موشهای صحرایی نر بالغ
رضا مقدسی*1، زهره قطب الدین2. احمد علی معاضدی3. محمدرضا آخوند4
1. دکتری فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2. دانشیار فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3. استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4. استادیار گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
* ایمیل نویسنده مسئول: Tel: 09151887366/ Email :ghr.moghaddasi@gmail.com
مجله علوم پزشکی بجنورد، زمستان 1400
چکیده
زمینه و هدف: صرع، نوعی بیماری مزمن و چندعاملی همراه با تشنجهای ناگهانیِ تکراری است. کاربامازپین، معمولترین دارو برای درمان صرع میباشد. در این طرح تحقیقاتی، به بررسی اثرات ضدتشنجی کاربامازپین، در طی صرعزائی ناحیه هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی، بر شاخصهای تشنجی در موشهای صحرائی نر بالغ پرداخته میشود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع تجربی است. در این مطالعه تعداد 49 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند: کنترل، شاهد جراحی و شاهد دارو، کیندل، گروههای دریافت کننده دارو-کیندل و گروه حلال-کیندل.