علی صیدی معلم برگزیده
علی صیدی
دبیر زیست شناسی و معلم برگزیده نشان عالی تعلیم و تربیت (جایزه معلم)
علی صیدی از شهرستان جوانرود استان کرمانشاه است و بهعنوان دبیر زیستشناسی در دبیرستانهای نمونه دولتی و شاهد فعالیت میکند. او متولد ۱۳۵۹ است و کارشناسی ارشد بیوشیمی دارد. بزرگترین دغدغه وی در ارتباط با محیط زیست است. با توجه به شرایطی که در منطقه محل فعالیت ایشان حاکم است و عدم توجه کافی مردم به این امر، وظیفه خود دانسته که وارد حیطه محیط زیست شود و در کارهای محیط زیستی و ترویج درختکاری با دانشآموزان خود فعالیت انجام میدهد. شروع کارش از همان حیطه درسی زیستشناسی و ارتباط آن با محیط زیست و زیستبومی که در آن زندگی میکنیم بوده است. او طی بحثها و گفتگوهایی این دغدغه را در شاگردانش ایجاد کرده است که باید شرایط محیط زیست منطقهشان، شرایط پایداری باشد و شعار و هدفشان این است که هر فردی در هر کاری، خودش را موظف بداند که از محیط زیست محافظت کند. چون محیط زیست فقط متعلق به ما نیست و نسلهای آینده هم در آن سهم دارند. البته در ابتدا با مقاومتهایی در برخی شاگردان مواجه بودند که این کارها به ما ارتباطی ندارد اما با مشاهده اثرات موفقیتها و نتایج مثبت کارهای بقیه شاگردان، آنها نیز همراه شدند و در این راه نهادهای مختلف مثل فرمانداری و اداره فرهنگ و ارشاد شهر و بخشداری را نیز با خود همراه کردند. از نظر وی ارتباط با طبیعت نتیجه بسیار خوبی به همراه خواهد داشت و وقتی که دانشآموزان با طبیعت مواجه میشوند و تلاشهای خود را به عینه میبینند اثرات خوبی برجای میگذارد.
- ۰ نظر
- ۲۶ اسفند ۰۳ ، ۰۰:۵۱



در سال های اخیر همه روزه شاهد بحث ها و مناقشات جدی روزانه در محیط کار و تحصیل می باشیم. فضای مجازی نیز امکان گسترش مباحث مختلف را بین افراد دور و نزدیک فراهم کرده است. آسیب شناسی مباحثه نشان می دهد که در خیلی از موارد مباحث علمی و تخصصی به مجادله و دعوا ختم می شود. حتی بین افراد به ظاهر مدعی و تحصیل کرده.
چند سال اخیر حوادث بسیار سختی بر ایران عزیز گذشته است. از محاصره شدید اقتصادی و تحریم های ظالمانه و ناجوانمردانه غربِ زیاده خواه تا بحران انرژی و ناترازی آب و برق و گاز و البته تورم اقتصادی که گلوی خیلی از ایرانیان را به سختی فشار می دهد. اکنون ماندن پای ایران، مرد می خواهد و بصیرت و غیرت. در این شرایط بغرنج اقتصادی، گاهی بر حسب ضرورت در کلاس های دانشگاه به بحث علمی در برخی از شاخص های اقتصادی و توسعه پرداخته ام که بسیار مفید و لازم می دانم. البته کمتر به بحث های جدی در مجالس و محافل عمومی و به ویژه در جمع فرهنگیانِ مظلوم علاقه دارم. چرا که فرهنگیان با وجود اهمیت و جایگاه ویژه در علم و فرهنگ، از نظر دریافت حقوق و مزایا در پائین ترین بخش جدول پرداختی دولت ها قرار دارند و عن قریب است که به دسته پائین تر نیز سقوط کنند. لذا دل پری از زمین و زمان دارند.