کیندلینگ الکتریکی

کیندلینگ الکتریکی، یکی از بهترین نمونه­ های آزمایشگاهی برای مطالعه بیماری صرع به ویژه صرع لوب گیجگاهی می­ باشد. متاسفانه، این مدل آزمایشگاهی با وجود مزیت­ های فراوان در مقایسه با مدل­های دیگر صرع، بسیار پرهزینه و وقت­ گیر می باشد. به عنوان مثال، برای انجام یک پژوهشی، در حدود 180 موش صحرائی نر، جراحی و الکترودگذاری شدند؛ که 30 درصد آنها " آستانه تخلیه متعاقب" مناسب را نشان دادند و برای اعمال تحریکات کیندلی و بررسی رفتارتشنجی انتخاب شدند. 

به طور متوسط، مدت زمان مورد نیاز برای هر موش صحرائی حدود 20 ساعت می باشد؛ که صرف انجام جراحی و الکترودگذاری، تعیین آستانه، اعمال تحریکات کیندلی،  ثبت رفتار تشنجی و انجام آزمون­های رفتاری(تعادل و حرکت) می شود. به علاوه، مدت زمان طولانی نگه­داری و مراقبت از موش­های صحرائی نیز مزید علت می باشد.

با توجه به عوارض متعدد داروهای ضدتشنج، رویکرد درمانی جایگزین برای صرع و تشنج، استفاده از تحریک الکتریکی هسته­ های مغز با امواج بسامد پائین می باشد. برای ارزیابی اثربخشی LFS و داروهای ضدصرع، شاخص­ های تشنجی، رفتارهای حرکتی و شناختی در موش­های صحرائی مورد مطالعه قرار می گیرند. 

لذا این پژوهش ها به دو بخش تقسیم می شود:

الف- بررسی شاخص ­های الکتروفیزیولوژیکی در طی مراحل کسب کیندلینگ 

ب- مطالعه رفتارهای شناختی و حرکتی موش­های صحرائی غیرکیندل و کیندلی.