مطالعه اثرات ضدتشنجی LFS
مطالعه اثرات ضدتشنجی LFS در طی فرایند کیندلینگ یک طرفهی ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی در موشهای صحرایی نر بالغ
رضا مقدسی*1، احمد علی معاضدی2، زهره قطب الدین3، محمدرضا آخوند4
- دکتری فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
- استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
- دانشیار فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
- استادیار گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
*نشانی نویسنده مسئول: گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
Email :ghr.moghaddasi@gmail.com / Tel: 09151887366
چکیده
سابقه و هدف: بیماری صرع سومین اختلال نورولوژیک جهان است. صرع، نوعی بیماری مزمن و چندعاملی همراه با تشنجهای ناگهانیِ تکراری است. امروزه، استفاده از LFS، به عنوان درمان جایگزین، در بیماران صرعی مقاوم به دارو مورد توجه میباشد. لذا، در این مطالعه، به بررسی اثرات LFS، در طی صرعزائی هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی، بر شاخصهای تشنجی در موشهای صحرائی نر بالغ پرداخته میشود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع تجربی است. تعداد 35 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بهطور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: گروههای کنترل(CTR)، شاهد جراحی، کیندل (KND)، LFS و کیندل-LFS (KLFS). موشهای گروه کیندل، تحریکات روزانه کیندلینگ را به روش سریع با مدت پالس 1 میلیثانیه و فرکانس 50 هرتز به مدت 3 ثانیه در ناحیه هیپوکامپ پشتی دریافت میکردند. در حیوانات گروه کیندل+LFS (KLF) بلافاصله پس از پایان تحریکات کیندلینگ، تحریکات LFS اجرا میشد. دستورالعملLFS، به صورت 4 بسته تحریک الکتریکی با فرکانس 1 هرتز اعمال میشد. شاخصهای شدت تشنج، مدت امواج تخلیه متعاقب و مدت تشنج در ضمن اجرا ثبت میشدند. تجزیـه و تحلیل دادههای رفتار تشنجی با استفاده آزمونهای آنالیز واریانس و کروسکال-والیس انجام شدند.
نتایج: نتایج نشان میدهند که بین میانگین شدت تشنج (شاخص ریسین) در گروه KND با گروه KLFS اختلاف معنیداری وجود دارد(p=0.004) و میانگین شدت تشنج در گروه KLFS کمتر از گروه KND است. اما، بین میانگین مدت زمان امواج تخلیه متعاقب در گروه KND با گروه KLFS با وجود کاهش، اختلاف معنیداری ندارد (p=0.175). همچنین، بین میانگین مدت تشنج در گروه KND و گروهKLFS ، با وجود کاهش، اختلاف معنیداری در سطح خطای 5 درصد وجود ندارد (p=0.718).
نتیجهگیری: به طور کلی نتایج نشان داد که اعمال LFS بلافاصله بعد از کیندلینگ هیپوکامپ موجب کاهش شدت تشنج میشود(p=0.004). ولی بر میانگین مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (p=0.175) و مدت تشنج (p=0.718) تاثیر معناداری ندارد.
واژگان کلیدی: کیندلینگ الکتریکی، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، ، موش صحرایی، شاخصهای تشنجی
