عصر زیست شناسی (وبینار): دکتر رضا مقدسی
- ۰ نظر
- ۲۲ آذر ۹۹ ، ۰۱:۰۰
افزایش اثربخشی کاربامازپین((CBZ بهکمک تحریک الکتریکی با فرکانس پایین ((LFS در طی روند کیندلینگ ناحیه CA1 هیپوکمپ بر شاخصهای تشنجی موشهای صحرایی نر بالغ
رضا مقدسی1، زهره قطب الدین2*.احمد علی معاضدی3. محمدرضا آخوند4
1. دانشجوی دکترای فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2. استادیار فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3. استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4 . استادیار گروه آمار، دانشکده آمار، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:
زمینه و هدف: صرع، نوعی بیماری پیچیده مزمن و چندعاملی با تشنجهای ناگهانیِ تکراری است. امروزه، کاربرد تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) در کنار داروهای ضدتشنج، به عنوان درمان جایگزین در بیماران مقاوم به دارو مورد توجه قرار گرفته است. لذا در این کار تحقیقاتی، به مطالعه اثرات ترکیبی تجویز توام LFS و کاربامازپین (CBZ)، در طی صرعزائی هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی، بر شاخصهای تشنجی در موش صحرائی نر بالغ پرداختیم.
مواد و روشها: در این مطالعه تعداد 56 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه کیندل، تحریکات روزانه کیندلینگ را به روش سریع، در ناحیه CA1 هیپوکامپ دریافت میکردند. در گروه کیندل+LFS ، بلافاصله پس از پایان تحریکات کیندلینگ، تحریکات LFS روزانه اعمال میشد. در گروه متیلسلولز+کیندل ، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقدار 2/. میلیلیتر محلول 5/.% متیلسلولز تزریق میشد. به گروههای دارو+کیندل قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقادیر 20mg/kg و 40mg/kg داروی کاربامازپین تزریق می شد. در گروههای دارو/حلال+کیندل+LFS، در کنار دریافت دارو یا حلال، LFS در پایان تحریکات کیندلینگ اعمال می شد.
یافتهها: درمان ترکیبی با LFS و مقادیر موثر و غیرموثر کاربامازپین، باعث کاهش معنیدار شاخصهای تشنجی در گروههای دریافت کننده دارو و تحریکات الکتریکی نسبت به سایر گروههای آزمایشی میشود (p < 0.05). همچنین، به نظر میرسد استفاده توام مقدار غیرموثر کاربامازپین با تحریک الکتریکی اثر کاهشی موثرتری بر شاخصهای تشنجی دارد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد درمان ترکیبی با CBZو LFS، نسبت به مونوتراپی داروئی یا اعمال LFS به تنهایی، اثرات کاهشی بیشتری بر شاخصهای تشنجی در طی روند کیندلینگ در موشهای صحرائی دارد.
واژههای کلیدی: کیندلینگ هیپوکامپ، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، کاربامازپین، درمان ترکیبی، شاخصهای تشنجی.
Study the effectiveness of CBZ with LFS during CA1 Hyppcampal Kindling on seizure scales in adult male rats
Moghaddasi R1, Ghotbeddin Z*2, Moazedi A.A3, Akhond MR4
1-PhD student of physiology, Department of Biology, Faculty of science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
2-Assistant professor of physiology, Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
3. Professor of physiology, Department of Biology, Faculty of science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.4- Department of Statistics, Mathematical Sciences and Computer Faculty, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
Abstract
Background & objectives: Epilepsy is a complex chronic and multifactorial disease which is distinguished from sudden and repeated seizures. Today, the application of LFS beside of anticonvulsant drugs has been considered as an alternative treatment in drug-resistant patients. So, in this research, we studied the co-administration effects of LFS and carbamazepine during epileptogenesis in dorsal hippocampus by using electrical Kindling method, on seizure scale in adult male rats.
Materials & Methods: In this study, 56 adult male rats were randomly divided into 8 groups: Kindled (KND), KLFS, MCK, CBZ20K, CBZ40K, CBZ20KLFS, CBZ40KLFS, and MCKLFS. Animals in the Kindled group recived daily stimulation of kindling in a rapid manner in CA1 dorsal hippocampus. In the Kindled + LFS (KLFS) group, LFS were applied daily after the termination of kindling stimulation. In the methyl cellulose + kindling (MCK) group, before induction of kindling stimulation, the amount of 0.2 ml of 0.5% methyl cellulose solution was injected intraperitoneally. Drug + Kindling (CBZ20K and CBZ40K) groups received intraperitoneal injection of carbamazepine 20mg / kg and 40mg / kg before recivienig kindling stimulation. In the Drug / Solvent + Kindled + LFS groups beside of reciveing drug or solvent, LFS was applied at the end of kindling stimulation.
Results: Results of this study indicated that the cotreatment of LFS and the effective and ineffective amounts of carbamazepine significantly reduced the seizure scales in CBZ20KLFS and CBZ40KLFS groups compared to other experimental groups (p <0.05). Also the ineffective dosage of carbamazepine with LFS seems to have a more effective reduction in seizure scales.
Conclusion: According to the results, it seems that co-treatment of CBZ and LFS in comparison with monotherapy or LFS alone have a more effective reduction on the seizure scales during kindling in rats.
Keywords: Hippocampal Kindling, Low Frequency Electrical Stimulation, Carbamazepine, cotreatment, Seizure scales.
Funding: This study funded by University of Ahvaz.
Conflict of interest: Non declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Ahvaz University of Science Faculty approved the study (EE97/3/24-61254/SCU.AC.IR).
دریافت اصل مقاله
http://journal.rums.ac.ir/article-1-4800-fa.html&sw=%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C
چکیده
زمینه و هدف: بیماری صرع، سومین اختلال نورولوژیک است که بیش از 70 میلیون نفر از مردم جهان به آن مبتلا هستند. کانون صرع با ارسال پروجکشن هایی به نواحی مختلف مغزی از جمله مناطق مرتبط با کنترل حرکت و تعادل باعث اختلال حرکت می شود. اعمال تحریک الکتریکی مستقیم کانون صرع با فرکانس پایین می تواند به عنوان یک گزینه درمانی مناسب برای مهار این پروجکشن ها و کنترل فعالیت حرکتی مطرح باشد. لذا در این کار تحقیقاتی ما به مطالعه اثر تحریک الکتریکی با فرکانس پائین در طی صرع زائی هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ بر تعادل و فعالیت حرکتی در موش صحرائی نر بالغ پرداختیم.
روش کار: در این مطالعه تعداد 50 سر موش صحرایی به طور تصادفی، به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل، شاهد، کیندل، LFS و KLFS. حیوانات گروه کیندل، تحریک روزانه کیندلینگ را به روش سریع با امواج مربعی تک فازی، با مدت پالس 1/. میلی ثانیه، فرکانس 50 هرتز، شدت آستانه تولید امواج تخلیه متعاقب و به مدت 3 ثانیه در ناحیه هیپوکامپ پشتی دریافت می کردند. در حالی که حیوانات گروه کنترل و شاهد تحریکی دریافت نمی کردند. در گروه های LFS ، 4 بسته LFS با فرکانس 1 هرتزروزانه بعد از اتمام تحریکات کیندلینگ اعمال می شد. بعد از اتمام تحریکات، به منظور ارزیابی تعادل و فعالیت حرکتی از آزمون های روتارود و میدان باز استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون جعبه باز بیانگر افزایش معنی دار تعداد فرکانس ایستادن روی دو پا (rearing) و خودتیماری(grooming) در گروه کیندل نسبت به گروه شاهد به ترتیب با (05/0p<) و (05/0p<) بود. تعادل در گروه کیندل نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری یافت (05/0p<). اما اعمال LFS در طی کیندلینگ هیپوکامپ در هیچ کدام از پارامترهای ذکر شده تفاوت معنی داری را با گروه شاهد نشان نداد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، اعمال تحریک الکتریکی با فرکانس پائین در طی کیندلینگ هیپوکامپ، میزان فعالیت حرکتی را کاهش و تعادل را بهبود بخشید.
واژه های کلیدی: کیندلینگ هیپوکامپ، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، تعادل، فعالیت حرکتی، آزمون روتارود، آزمون جعبه باز، موش صحرایی.
Study the effect of electrical low-frequency stimulation during epileptogenesis of dorsal hippocampal on balance and locomotor activity in adult male rats
Moghaddasi R1, Moazedi A.A2, Ghotbeddin Z3, Akhond MR4
1-PhD student of physiology, Department of Biology, Faculty of science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
2- Professor of physiology , Department of Biology, Faculty of science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
3- Assistant professor of physiology, Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
4- Department of Statistics, Mathematical Sciences and Computer Faculty, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
Abstract
Background & objectives: Epilepsy is the third major neurological disorder and more than 70 million people suffering from that in the world. Epileptic focus cause motor impairment by sending projections to different area of the brain such as area which are related to control movement and balance. Apply direct electrical stimulation to epileptic focus in the form of low frequency stimulation (LFS) can be a proper therapeutic option for suppressing these projections and controlling motor activity. Therefore, in this research, we had studied the effect of electrical low-frequency stimulation during the epileptogenesis of dorsal hippocampal by kindling method on balance and locomotor activity in adult male rat.
Methods: In this study, 50 rats were randomly divided into 5 groups: Control, Sham, Kindled, LFS and KLFS. Animals in the Kindled group stimulate rapidly by daily stimulation of dorsal hippocampus (12 stimulation per day, 1 ms pulse duration at 50Hz for 3 seconds). While animals in the Sham and control groups did not receive any stimulation. In the LFS groups, four LFS package at a frequency of 1 Hz were applied daily after the termination of kindling stimulation. At the end of stimulation open field and rotarod tests were used to assessment the motor activity and balance.
Results: Results of open field test showed significantly increased in the number of rearing frequency and grooming in the Kindled group compared to the sham group respectively by (p <0.05) and (p <0.05). Balance in the Kindled group was significantly decreased compared to control group (p <0.05). But, LFS induction during hippocampal kindling did not show any significantly difference in any of the mentioned parameters with the sham group
Conclusions: According to results, applying low-frequency electrical stimulation during hippocampal kindling reduced motor activity and improved balance.
Keywords: Hippocampal Kindling, Low Frequency Electrical Stimulation, Balance, locomotor Activity, Rotarod Test, Open field Test, Rat.
دریافت اصل مقاله
http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3654-fa.html&sw=%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C
چکیده:
زمینه و هدف: صرع، نوعی بیماری مزمن و چندعاملی همراه با تشنجهای ناگهانیِ تکراری است. کاربامازپین، معمولترین دارو برای درمان صرع می باشد. امروزه، استفاده از LFS نیز، به عنوان درمان جایگزین، در بیماران مقاوم به دارو مورد توجه می باشد. لذا، در این کار تحقیقاتی، به مقایسه اثر LFS و کاربامازپین، در طی صرعزائی هیپوکامپ پشتی با روش کیندلینگ الکتریکی، بر شاخصهای تشنجی در موش صحرائی نر بالغ پرداخته می شود.
مواد و روشها: در این مطالعه تعداد50 سر موش صحرایی نر بالغ، به طور تصادفی، به 5 گروه تقسیم شدند: کیندل (KND)، KLFS، MCK، CBZ20K و CBZ40K. گروه کیندل، تحریک روزانه کیندلینگ را به روش سریع، در ناحیهCA1 هیپوکامپ پشتی دریافت می کردند. در سایر گروهها، نیز تحریکات روزانه کیندلینگ، مشابه گروه کیندل اعمال می شد. در گروه کیندل+LFS (KLFS )، بلافاصله پس از پایان تحریکات کیندلینگ، تحریکات LFS اجرا می شد. در گروه متیلسلولز+کیندلینگ (MCK)، قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، مقدار 2/. میلیلیتر محلول 5/.درصد متیلسلولز به صورت درون صفاقی دریافت می شد. گروههای دارو+کیندلینگ (CBZ20K و CBZ40K) قبل از دریافت تحریکات کیندلینگ، به ترتیب، مقادیر mg/kg 20 یا mg/kg 40 داروی کاربامازپین، به صورت درون صفاقی، دریافت می کردند.
یافته ها: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهند که استفاده از LFS یا کاربامازپین، باعث کاهش معنیدار میانگین شدت تشنج، مدت زمان کل تشنج و مدت زمان امواج تخلیه متعاقب در گروههای KLFS و CBZ40K نسبت به گروه KND می شود (p < 0.05). نکته حائز اهمیت این است که، مقدار موثر CBZ نسبت به LFS اثر کاهشی بیشتری، بر شاخص های تشنجی دارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، به نظر می رسد مقدار موثر CBZ نسبت به اعمال LFS به دنبال کیندلینگ هیپوکامپ، در کاهش شاخصهای تشنجی موثرتر است.
واژه های کلیدی: کیندلینگ هیپوکامپ، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین، کاربامازپین، تخلیه متعاقب، شدت تشنج، مدت تشنج
دریافت اصل مقاله